Anlamıyorsun

nerden başlasam bilemiyorum artık
hayat o kadar garip ve değişikki
hızına ayak uyduramıyorum
aşk..
aşık oluyorsun delice
çok seviyorsun hemde çok
sen onu o olduğu için
bende onu o olduğu için seviyorum
ve hatta tutuluyorum sıkı sıkıya

yemyeşildi gözleri mesela
her yağmur dindiğinde
topraktaki çimeni kokusu gibi
huzur doluydu
saçlar vardı mesela ipeksi
gözlerimi kapatıp
avumun içine aldığımda saçlarını
kokusunu içine çekerdim
en çokta bunu özledim
sıcaklığı..
sıcaklığı vardı mesela
dünyada cennet diye bir yer varsa
benim cennetimde buydu işte
sıcaklığını hissetmek
yanaklarındaki tebessüm vardı mesela
o güldüğünde içimde güller açar
bütün kırıklıkları siler süpürdü
kahkaya boğardı gözlerimi
ben belli etmezdi tabi
gülerdim ,sarılırdım ,öperdim yanağından
gözlerine bakardım saatlerce
kokusuna sarılıp uyur
sıcaklığında güneşlerdim birde...

artık ne bakışları var
ne de saçlarının kokusu
rüzgar okadar sert estiki
sıcaklığını aldı götürdü
cennetinide yanında beraber
ne uyuyabiliyorum hayallerime sarılıp
ne de ağlayabiliyorum kollarına sığınıp

anlatmak istediğim o ki
önce seni sen olduğu için seviyor
sonrada seni sen yapan şeyleri
içinden söküp almak istiyor
olmuyor be olmuyor
bu beni kızdırıyor işte
çok aptalca çok saçmaydı meleğim
artık ne sen varsın burada
ne de beni ben yapan birşey
oysaki ben sendim
seninle var oldum
ama sen bunu göremedin
özür dilerim.

anne

beni küçüklüğümde pek saramadın
ne ablamı ne beni...
belki bu yüzdendi kendimi sevmemem
anne
bana sevgiyi yaşat
beni gökyüzüne çıkart
beni okyanusların en dibine at
bir gün ben gidersem kızma
meleklere karışmak istersem beni yadırgama
bana güveni yaşat
sorgusuz sualsiz sevmeyi
nedensiz kahkalarımı
anne
anne ben yalnızım herkesten çok
çözemediğim bi kaos var içimde
derinimde
anne çok üzgünüm
kaybettiğim onca şey için
sevgim için
kahkaham için
güvenim için
anne beni bari sen kabullen
bari sen sormadan sev beni