Afiyet Olsun

Benden korkuyor. Benden çekiniyor. Benden kaçıyor. Ben kimseye bir şey yapmıyorum. Ben kıskanç, ben çekilmez, ben asılsız bir insanım. Hayalet gibi oradan oraya gidip insanların hayatlarına dokunuyorum. İnsanlar benden korkuyor insanlar benden çekiniyor. İnsanlar benden kaçıyor. Bütün silahlarınızı kuşanıp gelebilirsiniz üzerime. Ne de olsa olmayan birini, ya da artık yaralanamayan birini öldüremezsiniz. Sizler için ölü taklidi yapabilirim. Üzgünüm ama sıkıldım her birinizden. Sahteliklerinizden. Dürüst gibi görünen kimliklerinizden. Sahte sahte gülümsemenizden. Ruhumu kirletmekten başka yaptığınız yok birçoklarınızın. Birçoğunuz kendi sikinin keyfinde. Bu hale gelebilmek için ne gerekirse yapmak isterdim. Ama çok geç. Fikirler bakteri gibidir. Çoğalır bütün vücudunuza benliğinize işleyene kadar. Benden geçti. O yüzden siz de gidin ve beni sizden mahrum bırakın lütfen. Sizi öldürmeden. Sizi sokaktaki yabancı insanlar kategorisine koymadan ben, gidin. Kendime bile zor yetişiyorum. Beynimi, kalbimi, ruhumu yormayın artık varlığınızla.

Elimde kırılıp dökülmüş bir kalp var... Belki o bile yok. Ölüm beni kucaklarına almış uyumamı bekler... Bir ruhum vardı bütün renkleri solar bu yağmurda..

Daha az bekler oldum. Ben zaten cok da şey istemedim ki... Kızıyorum bu sıralar kendime. Bir öpücüğüne kandığım, o anı mahfetmemek için sustuğum bütün zamanlar yüzünden kendime kızıyorum. Şimdi de oturmuş burda kendi kendime dertleşiyorum... Farkındayım bana yardım edemeyeceğinin. Kendi mezarımın başında bekliyorum ölmeyi. Ve sonra tekrar doğabileceğim bir beden bulabilirim belki. Şu an ama çok mutluyum. Sen olmadan da... Ben zaten mutluyum... Seni seviyorum tatlı uykular sevgilim...

Şanssızlığımın dibine vurayım

Gitmek mesele değil kalıp savaşmak yoruyor , yormasa da canımı sıkıyor. Savasmamak da prensiplerime ters. Kendimle senin aranda gidip geliyorum. Gideyim diyorum sindiremedigim seyler var. Düşünüyorum da yapmasaydın? Sevmeseydin? Deyip gidecek kadar kalpsiz değilim. Senle ben cok farkliyiz.

Daha az meraklı insanlar olduk.
Daha az seven sevişen
Daha az gülen.
Hadi tersine döndürelim bahtımızı
Böyle kimse yaşamaz
Aykırılıklarımız doğaya karşı olmamalı.

Sanki hiçbir şarkının hiçbir filmin beni bulamayacağı kadar uzaktayım onlara göre.
Sen ağlarken kimsenin seni görmemesi gibi
Tamamen görünmez olmayı becerebilmiş gibiyim
Aşk falan yalan oluyormuş bir zaman
İzlediğin filmler dinlediğin şarkılar içtiğin kadehler yalan çıkıyormuş
İçini parçalayan bi üzüntü bu
Birlikteyken bile cehennemin içinde kıvranmak
Severken binlerce kez işkence görmek
Gitmek gerek! dediğinde sırtını dönemediğin kadar değerli.
Sana göre.
Sen gitmeden de bitmeyecek bir hikaye bu
Sinek gibi tüm kanını bitirene kadar derinin altında yuvalanmış bir hastalık bu
Birine gerçekten bağlandın mı virüs gibi her yerini kör eden bi hastalık
Bu bağlılık aptallara olan bu bağlılık sadece güzelliklerin ölümüdür.
Ve şimdi öyle aptalım ki
Öyle acımasızım ki kendime
Çekip gidemiyorum şu dertten
Kolayca sıyrılamıyorum işte

tükendiğini hissettiğinde

Korkuların varsa üstlerine yürü eğer hala gücün kaldıysa yıldırımlarla tek başına savaşabilirsin.
Bakmaya korktuğun insanların gözlerini deler gibi bak.
Sinirlendiğin zaman kendine özel bi yere git, bu bi giysi dolabı da olabilir. Hiç fark etmez.
Kendinden kaçıyorsan siktir et kaçmana gerek yok. Birazcık içki seni çözer.
Kendini çok kötü hissediyorsan müziğini ona göre seçmelisin, kötü hissetmelerin bir sınırı yoktur bunu bilmelisin.
Sadece kendinle özgürleşebilirsin. Başka hiç kimse seni özgür kılamaz.
Demek ki neymiş diğerleri sadece diğerleriymiş.
Şimdilik bu kadar sevgili Puritania...

Söyleyecek sözüm yok... Bitirdin hepsini...

Geç Kalıyorsun.

Ben senin çevrende dolaşmayı bıraktım

Başkaları benim çevremde dolaştı

Görmedim hiçbirini

İnsanlar gülüp eğlenirken

Senin yanında olmayı hayal ettim

Sıcacık vücuduna sarılıp uyumayı

Belki rahatsız uyumayı bile

Belki hiçbir zaman birlikte uyuyamayacağız bundan sonra

Belki gülümsemeni unutacağım

Belki beni hiç aramayacaksın

Beni hiç merak etmeyeceksin

Aramıza mesafeler girecek

O kadar yakınken biz...

Sonra bir gün geç kaldığını fark edeceksin

Kaybettiğini fark ettiğin gün sana gelmeyeceğim

Kalbimin kırıklarını tamir etmen zaman alacak

Benim zamanımı aldığı gibi

Belki de sen hiç geri dönmeyeceksin...

Belki de bu düşüncelerimi benden başka kimseler bilmeyecek.

Ama sen yaşamaya devam edeceksin

Her günün belki de pişmanlıklarla dolu olarak

Belki de umrunda olmayarak...

Kim bilir...

My Valentine

http://www.youtube.com/watch?v=f4dzzv81X9w

Bu şarkıyla huzuru buluyorum...

Ayhh :)

http://www.youtube.com/watch?v=1VoSELmWjuo&feature=endscreen&NR=1

Her zaman iyi gelir...

Anlamıyorsun

nerden başlasam bilemiyorum artık
hayat o kadar garip ve değişikki
hızına ayak uyduramıyorum
aşk..
aşık oluyorsun delice
çok seviyorsun hemde çok
sen onu o olduğu için
bende onu o olduğu için seviyorum
ve hatta tutuluyorum sıkı sıkıya

yemyeşildi gözleri mesela
her yağmur dindiğinde
topraktaki çimeni kokusu gibi
huzur doluydu
saçlar vardı mesela ipeksi
gözlerimi kapatıp
avumun içine aldığımda saçlarını
kokusunu içine çekerdim
en çokta bunu özledim
sıcaklığı..
sıcaklığı vardı mesela
dünyada cennet diye bir yer varsa
benim cennetimde buydu işte
sıcaklığını hissetmek
yanaklarındaki tebessüm vardı mesela
o güldüğünde içimde güller açar
bütün kırıklıkları siler süpürdü
kahkaya boğardı gözlerimi
ben belli etmezdi tabi
gülerdim ,sarılırdım ,öperdim yanağından
gözlerine bakardım saatlerce
kokusuna sarılıp uyur
sıcaklığında güneşlerdim birde...

artık ne bakışları var
ne de saçlarının kokusu
rüzgar okadar sert estiki
sıcaklığını aldı götürdü
cennetinide yanında beraber
ne uyuyabiliyorum hayallerime sarılıp
ne de ağlayabiliyorum kollarına sığınıp

anlatmak istediğim o ki
önce seni sen olduğu için seviyor
sonrada seni sen yapan şeyleri
içinden söküp almak istiyor
olmuyor be olmuyor
bu beni kızdırıyor işte
çok aptalca çok saçmaydı meleğim
artık ne sen varsın burada
ne de beni ben yapan birşey
oysaki ben sendim
seninle var oldum
ama sen bunu göremedin
özür dilerim.

anne

beni küçüklüğümde pek saramadın
ne ablamı ne beni...
belki bu yüzdendi kendimi sevmemem
anne
bana sevgiyi yaşat
beni gökyüzüne çıkart
beni okyanusların en dibine at
bir gün ben gidersem kızma
meleklere karışmak istersem beni yadırgama
bana güveni yaşat
sorgusuz sualsiz sevmeyi
nedensiz kahkalarımı
anne
anne ben yalnızım herkesten çok
çözemediğim bi kaos var içimde
derinimde
anne çok üzgünüm
kaybettiğim onca şey için
sevgim için
kahkaham için
güvenim için
anne beni bari sen kabullen
bari sen sormadan sev beni

Sevdiğim adamla bir bebek büyütmek istiyorum.

Benim Tanrı' dan en büyük dileğim

Acaba benim onu aradığım gibi o da beni arıyor mudur?

Beni anlamamak için ısrar ediyorsun sanki....

Bana Nazım Hikmet' ten bahsetme.
Bana onu sevdiğini
Şiirlerini hissettiğini söyleme
Bana beni istediğini söyleme

Düşün ben seni o kadar çok sevmişim ki...

Sen olmadan da seni yaşatabilirim her yerimde...

Ben hayattan...

küçücük şeyler istiyorum...
Senin sıcacık ellerini,
Nefesini,
Ruhumda ruhunu
Başımın tam altında kalbini
hissetmek istiyorum.

Ve sen bana bunların fazla olduğunu mu söylemek istiyorsun?

Ellerini kavuşturup
Başını eğme çocuk!

Anlayabilmek İçin Kendini Benim Yerime Koy

Çünkü ben bunu yapıyorum sevgilim...

Farkettim ki

Senin gidişlerinde hep hayaline sarıldığımı farkettim. Her seferinde o hayal şarkıları dinleyip senin bana deli gibi aşık olduğunu hissetmek istedim, oldu da... Seni mutsuz ettiysem eğer, eğer seni mutsuz etmeye devam ediyorsam, Kendin için en iyisini seç. Ben senin hayaline sarılıp uyumaya, seni fotoğraflarda, anılarda yaşatmaya her zaman devam edeceğim, ölene kadar. Şimdi kim bilir neler düşünüyorsun, nelerle suçluyorsun beni kafanda, kalbinde... Ben o düşündüklerinden hiçbiriyim...Ben seni seven bir kadınım işte... Ben farklıyım, fazlayım, azım, ben görebileceğin en ilginç insanım. Eğer görmek istersen... Görmek istemezsen diğerlerinden bir farkım kalmaz ki... Bu yazdığım en güzel mektuptu ama bunu senin okumanı hiç istemiyorum çünkü beni yine yanlış anlayabilirsin...Sadece herkesten sakladığım, kendimle konuşabileceğim bir yer aradım kendime bu alemde...Burada birkaç insan var sanki buradalarmış gibi...Buralarda olmaları umrumdaymış gibi...Ben başka bir aleme gidiyorum şimdi...Kimsenin beni bulamayacağı.... Bu nedenle hoş kalsın herkes...