benim bir hikayem var...siz normal insanlardan farklı =) belki birkaçınızın beni anlayabileceği.ama anlayamasanız da önemi yok.alıştım diyebilirim.bu,herkes mavi giyerken benim kırmızı giymem gibi bir durum.yani farklı.aslında benim gibi krımızı giyen bir sürü canlı var.elinde olmayan nedenlerden dolayı =)
bekletmeden meraklandırmadan başlayayım hikayeme...hepiniz duyun da benim nasıl bir ucube olduğumu bilin diye söylemiyorum...=) sadece artık yük olmasından sıkıldım.geçecek bir durum olsa bile erkek arkadaşlarımın kırılan hayalleri yüzünden sıkıldım.bu blog u okuyan herkesin de bilmesini istiyorum.bana uzaylıymışım muamelesi yapılmasından bıktım...
ben doğmadan önce aileme,çocuğunuz yüksek oranda sakat doğabilir demiş doktorlar...annem her türlü beni istemiş...iyiki de istemiş...dünyaya gelmiş en iyi şeylerden biriyim...ama doktorların anlamadığı bi şey varmış =) bu genetik bi hastalık değilmiş.annemin hamilelik döneminde yaptığı aptalca ama gerçekten aptalca bir hatanın sonucunda benim dolgun olması gereken popomda su kesesi toplamış...doktorlar da bu su kesesini almışlar...mutasyona uğraşım yani vücudumun bir kısmı.annemlere 18 yaşımdan sonra ameliyatla normal insan poposuna sahip olacağımı söylemişler =) kısaca benim popuş var ya,sizinki gibi değil arkadaşlar =D
bu yaz ben de sizin gibi olacağım...ve bende hiç birşey değişmeyecek...götüm kalkacak ama fiziksel olarak :P ben yine aynı ben olacağım...
görünürde bi sorun yok...taş :D ama...dokununca öyle değil...egosunu bi kenara bırakan insanlar beni anlayabildi...son zamanlarda bunun için 2 kez ağladım sadece...ondan önce de dert etmemiştim.ve biliyomusunuz :D şu andan sonra da götümde bile değil...beni fiziksel özelliklerimle değerlendirmesin kimse...ya da geçmişimle...çünkü bir gün ölücem...
sanırım söylemek istediğim başka şeyler de var...onunlayken onun bi gün öleceğini biliyordum.ve bu nedenle onu ölene kadar sevebilirdim.ve bazı geceler ağlardım.onun bundan haberi yoktu tabii =) ama hepimizin unuttuğu bir şey var..gerçekten:sevdiklerimiz bir gün ölecek...tamamen gidecekler...ben de öleceğim...zaten kısa hayatımızda birbirmizin geçmişine takıp sevgimizi yok etmenin anlamsız olduğunu söylemek istiyorum.çok korkakça...gerçekten;sevmekten korkmamanız dileğiyle hikayemin bu kısmını sonsuza dek kapatıyorum =)
